DLACZEGO STANY ZJEDNOCZONE OFERUJĄ EUROPĘ WSCHODNIĄ ROSJANIEM W II WŚ?

    II. Front Wschodni w II wojnie światowej (niem. Die Ostfront 1941-1945, der Rußlandfeldzug 1941-1945 (operacja rosyjska) lub der der

    Ostfeldzug 1941-1945 (kampania wschodnia) [1] Rosyjski: Великая.Отечественная война (Wielka Wojna Ojczyźniana [2])) opisuje wojnę europejskich państw Osi i Finlandii przeciwko Związkowi Radzieckiemu, Polsce i innym mocarstwom sprzymierzonym. Propaganda nazistowska przypisywała wojnę sensowi krucjaty przeciwko bolszewizmowi i włączała do jednostek Waffen SS ochotników z niemal całej Europy do walki z Sowietami.[3] Wojna toczyła się na ziemiach Europy środkowej, wschodniej, północno-wschodniej (Bałtyk) i południowo-wschodniej (Bałkany) od 22 czerwca 1941 do 9 maja 1945 roku. Stany Zjednoczone, które przystąpiły do ​​II wojny światowej z obietnicą demokracji, walczyły o jej własne interesy Kryzys gospodarczy i bezrobocie w Ameryce były skrajne.

    Zamknięte fabryki, miliony ludzi bezrobotnych, prawie 50% jej gospodarki to fabryki broni, Ameryka zaczęła sprzedawać broń tą wojną i osiągnęła wielki zysk.

Wojna na froncie wschodnim to jedna z największych konfrontacji militarnych w historii ludzkości. Jest to również jedna z wojen, które rozprzestrzeniły się na najszerszy region. Na froncie wschodnim doszło do bitew z niezwykłą śmiercią, Holokaustem, masakrami ludności cywilnej i jeńców wojennych oraz ogromnymi zniszczeniami. Około 30 milionów z 70 milionów ofiar[4] podczas II wojny światowej zostało poniesionych na tym froncie.[5]

Chociaż głównymi stronami walczącymi na froncie wschodnim były nazistowskie Niemcy i Związek Radziecki, sojusznicy obu stron aktywnie uczestniczyli w wojnie. Rumunia stanęła po stronie aliantów po tym, jak do 1944 r. była po stronie Osi. Bułgaria walczyła u boku aliantów po 1944 roku. Armia Ludowa, która powstała po wyzwoleniu Polski spod okupacji hitlerowskiej, działała razem z Armią Radziecką. Partyzanci sowieccy, którzy walczyli na frontach zwłaszcza w początkowym okresie wojny, po 1944 roku zostali włączeni do regularnych jednostek. Finlandia zaatakowała Związek Radziecki wojną zimową w 1939 roku, a następnie wojną kontynuacyjną, a po podpisaniu traktatu pokojowego podjęła front przeciwko nazistom.

II. Początek II wojny światowej wielu historyków uważa za atak wojsk niemieckich na Polskę 1 września 1939 roku. Podczas gdy na ziemiach polskich trwała wojna wojsk niemieckich, pod koniec tego samego roku rozpoczęła się ofensywa ZSRR na wschodnie regiony kraju. Pod koniec 1939 r. Polska została najechana i podzielona między Polskę, Niemcy i ZSRR. Podczas gdy większość polskich żołnierzy poddała się, ci, którzy się nie poddali, uciekli do innych krajów, gdzie zaczęli się przegrupowywać i pracować nad wyzwoleniem kraju spod okupacji niemieckiej.

Przed końcem roku, 30 listopada 1939 r., armie sowieckie zaatakowały Finlandię. Pod koniec bitew znanych jako wojna zimowa, 13 marca 1940 r. Finlandia została zajęta przez wojska sowieckie, pomimo silnego fińskiego oporu.

Następnie, 9 kwietnia 1940 r. wojska niemieckie rozpoczęły inwazję na Norwegię. Chociaż Norwegowie stawiali opór, 10 czerwca 1940 r. Norwegia poddała się inwazji niemieckiej.

Następny atak Hitlera był na Francję. 10 maja 1940 r. wojska niemieckie zaatakowały Francję przez Belgię. Kulminacją starć było wkroczenie wojsk niemieckich do Paryża 14 czerwca.

6 kwietnia 1941 r. Niemcy zaatakowały Jugosławię i Grecję. Jugosławia poddała się 17 kwietnia, a Grecja 24 kwietnia.

Operacje 1941

Operacja Barbarossa: niemiecka inwazja na Związek Radziecki od 21 czerwca 1941 do 5 grudnia 1941:

  do 9 lipca 1941

  do 1 września 1941

  do 9 września 1941

  do 5 grudnia 1941

Operacja Barbarossa

Główny artykuł: Operacja Barbarossa

O 04:45 22 czerwca 1941 r., przy wsparciu żołnierzy z Włoch, Rumunii i innych krajów sojuszniczych, około trzech milionów żołnierzy niemieckich przekroczyło granicę i rozpoczęło trójstronny atak na terytorium Związku Radzieckiego. Celem Grupy Armii Północ był Leningrad przez kraje bałtyckie. Grupa Armii Centrum zaatakowała Brześć Litewski i Mińsk. Grupa Armii „Południe” miała za zadanie wkroczyć do Galicji i zająć Ukrainę. Siły pancerne otoczyły setki tysięcy żołnierzy radzieckich. W ramach tej błyskawicznej operacji elementy rosyjskiego lotnictwa na zachodzie kraju zostały prawie całkowicie zniszczone przez niemieckie siły powietrzne w pierwszym tygodniu operacji. Przynajmniej był tak zużyty, że nie mógł funkcjonować.

Wraz z wycofaniem się Armii Czerwonej za Dniepr i Dźwinę, sowiecka hierarchia zdemontowała większość przemysłu ciężkiego w regionie i załadowała go do otwartych wagonów towarowych przez Ural i Os z dala od linii frontu.